NECİP FAZIL KISAKÜREK

NECİP FAZIL KISAKÜREK HAYATI

26 Mayıs 1904 tarihinde Osmanlı’nın en buhranlı günlerinde dünyaya gelmiştir. Dedesi Mehmet Hilmi Bey, dönemin ünlü hakimlerinden biridir. Dedesi gibi babası Abdülbaki Fazıl Bey de hukukçudur.

Necip Fazıl, dedesinin Çemberlitaş’ta bulunan konağında dünyaya gelmiştir. Baba tarafı aslen Kahramanmaraşlıdır.

Annesi Mediha Hanım’ın geçmişi Dulkadiroğulları’na kadar uzanmakta olup Girit’in fethi ile birlikte devlet tarafından oraya iskân edilmişlerdir. Dolayısıyla Girit ahalisi içerisinde saygın bir konumda bulunmaktadır.

Sanatçı anne tarafından da baba tarafından da varlıklı bir aileye mensuptur. Devlet en zor yıllarını geçirse de bu durum ekonomik olarak Necip Fazıl ve ailesini etkilememiştir.

EĞİTİM HAYATI

Necip Fazıl, eğitim ile haşır neşir olan insanların arasında dünyaya geldiği için dönemindeki en şanslı çocuklardan biridir. Dedesinin özel çabalarıyla 3-4 yaşlarındayken okuma yazma eğitimi almıştır.  İlk mektebine mahalle mekteplerinde başlayan Kısakürek, daha sonra Fransız Papaz Okulu, Amerikan Koleji ve Rehber – i İttihad okullarında devam etti. Ailesinin varlıklı olması eğitim de tüm kapıların ona açılmasını sağladı. Annesinin vereme yakalanması nedeniyle Heybeliada Numune Mektebi’ne devam etti.

1916 yılında Daru’l Bahriye’ye (Denizcilik Okulu) başlayan şair, burada Yahya Kemal ve Hamdullah Suphi gibi dönemin en meşhur isimlerinden dersler aldı. Daha orta okul yıllarında şiire merak salan sanatçı Nihal adındaki ilk dergisini bu yıllarda çıkarmaya başladı.

Onun üniversite yılları ise edebiyatçılığında dönüm noktası oldu. 1921 yılında başladığı Darul Fünun Edebiyat Fakültesi Felsefe bölümüne kayıt oldu. Burada Ahmet Haşim,Yakup Kadri,Faruk Nafiz ve Ahmet Kutsi gibi edebiyatçılarla tanışma imkanı buldu.

İlk şiirlerini Yakup Kadri ve arkadaşlarının çıkardığı Yeni Mecmua‘da yayınladı. 1924 yılında Maarif Vekaleti’nin açtığı sınavda üstün başarı göstererek Avrupa’ya gönderilecek öğrenciler arasına adını yazdırdı.

PARİS YILLARI VE BOHEM HAYATI

Daha iyi bir eğitim alması için ailesi tarafından Paris’e gönderilen Necip Fazıl, burada Sorbonne Üniversitesi Felsefe bölümüne girdi. Bohem hayat tarzı ile okulun yolunu bir türlü bulamayan sanatçı tüm bu keşmekeşlik içinde bir de kumara alıştı. O bu yıllarını Kaldırımlar adlı şiiri ile dizelere dökecektir.

Necip Fazıl’ın bohem hayat tarzı, üniversite yetkililerinin de gözünden kaçmaz ve yapmış olduğu devamsızlıklar göz önünde bulundurularak kısa sürede eğitim hayatını sonlandırırlar. Necip Fazıl için artık İstanbul günleri yeniden başlayacaktır.

İSLAMÎ YÖNELİŞ

Necip Fazıl, İstanbul’a döndükten sonra Paris’teki bohem hayatını sorgulamaya başlayacaktır. Bir boşlukta olduğunu bilmektedir. Ancak bunu ne ile dolduracağı konusunda şüpheleri vardır ! Ta ki bir Nakşi şeyhi ile tanışana dek !.. Şeyh Abdulhakim Arvasi ile tanışan sanatçı, aileden yeteri kadar almadığı uhrevî hayatla burada tanışır ve Paris yıllarında yaşamış olduğu boşluğu da bu dönemde fark eder.

EDEBİ KİŞİLİĞİ

Çocukluk yıllarından itibaren şiire, yazmaya karşı bir ilgisi olan Necip Fazıl’ın asıl edebi yönünü ortaya çıkaran olay dini hassasiyete kavuştuğu yıllar olmuştur.

Onun dini eğilimi uhreviyatını geliştirmiş, böylece hayatın maddeden ibaret olmadığını fark etmiştir.

O bir çok şiirinde maddenin geçici olduğunu asıl önemli olanın ruh yani maneviyat olduğunu çeşitli şekillerde dile getirmiştir.

Necip Fazıl, maddenin karşılığı olarak genellikle şiirlerinde et,kemik ve baş kavramlarını kullanmıştır. Bunlar ise gerçekten de mezara girince yok olacak şeylerdir. Onun aradığı ise maneviyattır.

Fazıl kaldırımlar şiirinde şu ifadelere yer vererek maddenin geçiciliğini vurgular :

Dünyada taşınacak bir kuru başınız var;

Heyhat, o bir ince ruh, bense etten bir kalıp.

Sanatçının tüm bu özellikleri onu mistik sanatçılar arasında en başa taşır.

TİYATRO

Necip Fazıl, islami kesim tarafından pek hoş gözle bakılmayan, adı anıldığında bir günah işlenmişçesine çekinilen sadece gayri müslimlerin ve küffarın oyuncağı olarak görülen tiyatroya yakın ilgi göstermiştir.

O aslında düşmanı, düşmanın taktiği ile vurmak istemiş ve bunda da başarılı olmuştur. Nasıl ki Tanzimat’tan itibaren bu toplumun örfü ve adeti başta olmak üzere her türlü kutsalı tiyatrolar aracılığıyla yerle bir edilmişse Necip Fazıl’da aynı yöntemi kullanarak özellikle toplumun islami değerlerini yeniden eski mertebesine taşımayı amaçlamıştır. Bu nedenle tiyatroya ilk kez islami bir bakış açısı getiren isimdir.

BÜYÜK DOĞU DERGİSİ

Necip Fazıl Kısakürek, şairliğinin ve yazarlığının yanı sıra Türk toplumunun en büyük fikir adamıdır. Binlerce makale ve denemesi bulunan sanatçı bunları Büyük Doğu adını verdiği dergide yayınlamıştır. Necip Fazıl’ın düşünce dünyası o kadar geniştir ki bunları tek tek ele almaya çalışmak bir ömür gerektirir. Çünkü onun dergisine verdiği isim bile uzunca bir konuşma gerektirir. Herkesin Batılı olma arzusuyla yanıp tutuştuğu bir dönemde o doğu demiş ve doğunun eski şatafatlı günlerine ithafen büyük sıfatını ona layık görmüştür.

Dönemin siyasi yapısını bu dergisinde eleştiri yağmuruna tutan sanatçı onlarca kez hapis hayatı yaşamış ve yine onlarca kez kapatılan Büyük Doğu dergisini her defasında yılmadan yeniden çıkartmayı başarmıştır.

Onun hapis yılları ile ilgili oğlu Mehmet’e yazmış olduğu dizeler Türk toplumunun hafızasındaki yerini korumaktadır.

SULTANÜ’Ş ŞUARA

Necip Fazıl Kısakürek, tüm bu özellikleri nedeniyle kendinden sonra gelenler tarafından üstad sıfatıyla anılmış, şairliği de Baki gibi bir isimden sonra sultanü’ş şuara (şairlerin sultanı) ünvanı ile taçlanmıştır.

ESERLERİ

Şiirleri

Örümcek Ağı – Kaldırımlar – Ben ve Ötesi – Sonsuzluk Kervanı – Çile – Şiirlerim

Öykü & Roman

Ruh Burkuntularından Hikayeler – Aynadaki Yalan – Kafa Kağıdı

Tiyatro

Tohum – Bir Adam Yaratmak – Künye – Para – Namı Diğer Parmaksız Salih – Reis Bey – Abdülhamid Han

Deneme & Makale

Birkaç Hikaye Birkaç Tahlil – Namık Kemal – Çerçeve – Son Devrin Din Mazlumları – Hitabe – İhtilal – Yılanlı Kuyudan – Hac – Babıali – İman ve İslam Atlası